پس از مرگ دیوی مخترع انگلیسی، بسیاری از دانشمندان آستین های خود را برای “اختراع لامپ اشکی لوستر پارس بالا زدند.
اما توماس آلوا ادیسون; در مجموع 1093 اختراع داشت که 425 مورد آن در زمینه روشنایی بود. و او بهتر می دانست که چگونه در تاریخ ثبت شود.
دانشمند بریتانیایی سیم (رشته) پلاتین سیم پیچی را در یک لوله شیشه ای خلاء پیچیده و قرار داد و جریان را از آن عبور داد.
اگرچه نور به دست آمده از کیفیت و کارایی خوبی برخوردار بود، اما در آن زمان امکان استفاده تجاری از لامپ وجود نداشت، زیرا پلاتین گران بود.
این نتیجه بسیار ارزشمند در قفسه های غبارآلود تاریخ باقی مانده است. سپس در دهه 1880، الهام بخش ادیسون شد.
دانشمند بریتانیایی سوان در حالی که در سنین جوانی در یک شرکت تولید کننده صفحات عکاسی کار می کرد، اختراعات زیادی در رابطه با صفحات عکاسی انجام داد و نام او روز به روز شهرت یافت.
سوان که شروع به تبدیل شدن به یک تاجر موفق کرد و با دستاوردهای خود عنوان سر را دریافت کرد. او با ساخت لامپ فیلامنت کربنی که با الکتریسیته کار می کند، جای خود را در صحنه تاریخ گرفت.
سوان اولین رشته ای را که از کاغذ زغالی اختراع کرده بود در سال 1848 با لوله شیشه ای تخلیه شده ترکیب کرد. با این حال، نور به دست آمده به دلیل نبود خلاء کافی برای تخلیه هوا در لوله شیشه ای و نبود باتری های طولانی مدت ضعیف بود.
کار او به مدت 22 سال راکد پیشرفت کرد. در دهه 1870، با توسعه پمپ های خلاء و اختراع دینام برای تولید برق، دوباره به کار خود سرعت بخشید.
سوان لامپ فیلامنت کربنی را در سال 1878 در انجمن شیمی نیوکاسل به نمایش گذاشت. این اولین بار در تاریخ بود.
تقریباً همزمان با سوان، ادیسون آزمایشات خود را با استفاده از یک رشته پلاتین ادامه می داد. با این حال، ادیسون به زودی به رشته کربن روی آورد و به دلیل مقاومت الکتریکی بالا، لامپ مفیدتری ساخت.
دعوا و دعوا بین ادیسون و سوان در مورد حق ثبت اختراع آغاز شد. در نهایت، این دو مخترع در سال 1883 توافق کردند که با هم همکاری کنند و شرکت محدود ادیسون سوان (EDISWAN) را تأسیس کردند. سوان در سال 1883 روش پیشرفته تری برای ساخت رشته ها پیدا کرد.